Dint’a ‘nu vico piccerrillo e scuro
‘ncurniciato ‘e balcune d’ogne ttaglio
me trovo ogne ghiuorno ‘a llà passanno.
Ogne ghiuorno passanno votto ll’uocchio
e nce veco ‘na calma e ‘na cuieta
ma nun m’addono ca stanno areto ê vetre
a tte squadrà d’annanze fino areto.
Gianna Caiazzo
settembre 1985