Arriva ‘o juorno.

‘Nu paro ‘e pennellate niro funno

schizziat’’e janco ‘ncopp’a ‘nu foglio ‘e cielo

cummoglia ‘e suonne ‘e ‘nu munno d’uocchie

ancora chiuse dint’ô suonno d’’a sera.

 

‘Na sbavatura ‘e russo saglie chiano

s’appoja ‘ncopp’ê palazze e rrompe ‘o nniro

s’arrampeca addó ‘e stelle ancora lùcene

‘e stuta a una a una e ll’annasconne.

 

‘A luce a ppoco a ppoco allaga ‘a notte

pazzéa cu ‘e ttinte c’ha ‘mprestato ô mare

tutt’a ‘nu tratto ‘na vampata d’oro

s’appiccia ‘int’ê ffeneste e abbruscia ll’aria.

 

 Gianna Caiazzo

3 aprile 2009